در دهه ی بیست میلادی ، استایلن با روش ساده ی اعمال نفوذ برای عضویت اکثر اعضای حزب کمونیست روسیه و در نتیجه وابسته کردن آنها به خود ، راهش را برای رسیدن به قدرت باز کرد. او که ستمگری بی رحم بود ، هزاران نفر روس و از جمله بعضی از قدیمی ترین هم رزمان بلشویک خود را پس از دستگیری به جوخه های اعدام سپرد.بسیاری از افسران ارتش سرخ که نتوانسته بودند در برابر حمله ی سال 1941 آلمان مقاومت کنند و فقط بدشانسی آلمانی ها بود که نتواستند مسکو را تسخیر کنند، به عاقبت مشابهی گرفتار شدند اما هیچ یک از این ها مانع از ادعاهای بی شرمانه ی او نشد که خود را رهبری دانا و راهنمای روسیه در دوران جنگ مینماید. در حقیقت متفقین نیز با جلوه دادن او به عنوان عمو جو ی دوست داشتنی در این فریبکاری ها کمکش میکردند.( شاید هم واقعا میتوانست یک عموی مهربان و دوست داتنی برای بچه ها باشد. ولی این دلیل نمی شد که والدین شان را اعدام نکند!)