لی لی بوی چوب سوخته می دهد. سهرابی می گوید: «قحطی عطره..» لی لی کلی پولش را داده؛ خودش می گوید و من نمی گویم بوی چوب سوخته می زند زیر دلم... لی لی اصرار می کند یکی از شعرهایم را برایش بخونم... می خواهم که بخوانم.. اما بوی چوب سوخته می کشاندم تا لبه حوض، رنگ آب سبز می شود... ماهی جنب هم نمی خورد...
انتشارات | سوره مهر |
مولف | خسرو باباخانی |